​Een band opbouwen met je stiefkinderen

“Het is zo moeilijk met Arie zijn kinderen”, zegt Moniek. “Ze nemen niks van me aan, luisteren niet, en doen niet wat ik vraag. Ik weet heus wel dat ik me niet met de opvoeding moet bemoeien, maar ik mag toch wel vragen of ze de deur achter zich dicht doen, of even de tafel dekken. En Arie laat het volledig gaan. Die wil geen ruzie in huis. Maar zo houd ik het niet meer vol”.

“Tja, zeg ik dan.  Voor de kinderen ben jij in feite een vreemde. Ze hebben geen band met jou, dus waarom zouden ze  zich iets van jou aantrekken. En Arie heeft de band kennelijk behoorlijk laten versloffen, wat niet zo raar is, na de hectiek van een echtscheiding. Mij lijkt dat jullie allebei moeten investeren in het (weer) opbouwen van die band”. “Maar hoe dan?” zucht Moniek.

Eerst een band opbouwen, dan pas opvoeden
Ik las onlangs het boek Laat je kind niet los van Gordon Neufeld & Gabor Maté. Dit boek beschrijft heel mooi wat je kunt doen om een band op te bouwen met een kind/jongere, of je nu een biologische ouder bent die de band heeft laten versloffen, of een stiefouder die de band nog van het begin af aan moet opbouwen. Er zijn vier stappen:

De eerste stap is zorgen dat je op een vriendelijke manier in beeld bent bij de kinderen. Dat kun je doen door hen vriendelijk te begroeten als je ze een tijdje niet gezien hebt (‘s morgens, na school, na een verblijf bij de andere ouder). Maak oogcontact, glimlach, knik hen toe, verwelkom hen. Je bent ook vriendelijk in beeld als je kookt wat ze lekker vinden, als je een spelletje met ze speelt, of gaat kijken als ze voetballen.

De tweede stap bestaat eruit dat je hen iets geeft. Dit kan zoiets simpels zijn als aandacht, belangstelling voor waar ze mee bezig zijn, erkenning, of een gemeend compliment (goed gedaan, hard gewerkt). Je geeft hen ook iets als je het een keer voor hen opneemt, hen gelijk geeft. En je geeft hen een groot cadeau als ze mogen zijn zoals ze zijn.

De derde stap bestaat eruit dat je het kind laat weten dat het je kan vertrouwen, op je kan rekenen en dat het door je wordt verzorgd. Zeg tegen het kind dat het o.k. is als het jou om hulp vraagt en bied die hulp ook aan. Dit gaat van boterhammen smeren en schoenen strikken tot helpen met huiswerk en ophalen na het uitgaan. Als het nodig is, ben je er voor het kind.

De vierde stap, tenslotte is dat je een oriëntatiepunt voor het kind bent. Wees een gids. Stel ze voor aan mensen (dit de dochter van  mijn partner), vertel wat er gaat gebeuren of wat dingen betekenen. Vanavond gaan we … Ik ben vandaag  naar … Zal ik even laten zien hoe dit werkt. Nog maar drie dagen en dan … Ik denk dat jij dit het beste zelf kunt bespreken met ….

In feite komen die vier stappen er op neer dat je het kind of de jongere ziet, dat je belangstelling voor hem of haar hebt, dat je bereid bent iets voor hem of haar te doen, en dat je je inleeft in hem of haar. Op deze manier geeft je het kind of de jongere het gevoeld dat hij of zij er toe doet, ook voor jou.

Door deze vier stappen te volgen, bouw je een goede band op, en als die er eenmaal is, is er meer bereidheid om iets voor elkaar te doen. Wie bouwt aan de band met de kinderen van zijn partner, bouwt aan het geluk van het nieuwe gezin.

Zie ook deze vragenlijst van Villa Pinedo voor stiefkinderen en stiefouders. Leuk om samen te doen als je elkaar beter wil leren kennen en zo een band op wil bouwen 
 
Nanda Poulisse, Gezinspraktijk Gestel

Meer lezen?
Opvoeden in een samengesteld gezin.
Vaders en hun rol in het samengestelde gezin
Een samengesteld gezin is geen kerngezin

Let op: Deze blogs verschijnen in het najaar van 2024 in boekvorm en zijn dan online niet meer beschikbaar. Als je belangstelling hebt voor het boek, mail me dan je naam en mailadres, dan laat ik je te zijner tijd weten hoe je het kunt bestellen. Mijn mailadres is: info@gezinspraktijkgestel.nl

P.S. Deel je deze blog met familie en vrienden die iets aan deze tips kunnen hebben? Daar doe je hen en mij een plezier mee.